föstudagur, janúar 03, 2003

Guantanamera, Guajira Guantanamera...
Yo soy un hombre sincero, de donde crecen las palmas ...af hverju fæ ég þetta asnalega lag alltaf á heilann?, svona einu sinni í mánuði, jafnvel oftar og stendur það þá yfir í nokkra daga. Ég er samt þakklát á að vera hætt að fá "gracias a la vida" á heilann, sem við í 6.A sungum svo "Gracias a la Iðunn, que me ha dado tanto..." í gervi þýskrar lúðrasveitar á dimmisjón, þeir skilja þetta sem skilja þetta, eða þannig sko.

Gleðilegt ár, ég átti ánægjuleg áramót í faðmi fjölskyldunnar, og svo í faðmi Gumma. Árleg issjú er náttúrulega "já og hvernig fannst þér skaupið?" ég myndi ekki vilja vera sá sem gerir skaupið. Einu sinni á ári sameinast þjóðin fyrir framan sjónvörpin, tilbúin að rífa í sig Skaupverja ef illa tekst til, eða lofa þá í hástert ef það lukkast sæmilega. Mér fannst flest vel gert, kannski óþarfi að taka Árna Johnsen aftur fyrir þó hann hafi sloppið betur í ár en í fyrra. Skólinn byrjar ekki fyrr en eftir rúma viku hjá mér, þangað til ætla ég að njóta frísins. Búin að bjóða nokkurm skutlum í kaffiboð á morgun, sumar eru bloggverjar, t.d Bryndís, Þórey, Inga og Herdís. Vona ég sé ekki að gleyma neinum. Á sunnudag ætla ég svo í kaffiboð til Stínu Voff Voff í Mosó. Hún kemur sjaldan til byggða svo við borgardætur þurfum víst að sækja hana heim. Það var allt og sumt. Ble me...................

Engin ummæli: