Ég er svakalega löt að blogga þessa dagana en lofa að halda áfram að setja eina og eina mynd af krónprinsinum af Fífuhvammi hér á síðuna. Sveinn Gauti -þótt ungur sé- er búinn að átta sig a því að hann getur treyst á persónutöfra sína í flestum tilfellum. Hann nær stundum að gera móður sína mjög ergilega (tekur upp klósettsetuna og buslar í klósettvatninu með puttunun, stendur upp á borðstofuborði, tætir í sig tísku og uppskriftablöð heimasætunnar, rífur klósettrúllu í ótal ræmur (eins og kettir gera) og dreifir yfir íbúðina og þar fram eftir götunum) en hefur næstum alltaf vit á að brosa breitt svo skín í allar tennur og spékopparnir njóta sín og faðma mömmuna með viðeigandi "aaaa" hljóðum þegar hún hefur skammað hann. fjúff.

Ég fór á saumanámskeið í haust og náði að sauma eina flík. Ekki beint mikil afköst en stendur til bóta. Mér fannst svakalega gaman og líður vel þegar ég er að dunda mér við saumavélina. Hef hins vegar aldrei haft mikinn áhuga á að prjóna þó móðurleg ég hafi reynt að prjóna teppi þegar Sveinn Gauti var á leiðinni. Teppið er enn á prjónunum og mamma blessunin gat ekki annað en hlegið þegar ég var að fá hana til að hjálpa mér stundum. Bæði mamma og Anna Björk systir eru hrikalega myndalegar, geta saumað og prjónað og skrifa fallega ...en ég fékk einhverja aðra leynda hæfileika í vöggugjöf. Þeir eru svo gasalega leyndir að þeir eru enn óuppgötvaðir svei mér þá. Frá því ég var krakki hef ég oft velt því fyrir mér hvort ég ætti að prófa hinar og þessar (íþrótta)greinar til að kanna hæfieikana nánar. Komst að því snemma að þó ég viti ekkert skemmtilegra en að vera á skíðum þá get ég alveg eins rennt mér aftur á bak eins og áfram... hefði ekki breytt miklu varðandi úrslitin. Væri ég kannski margfaldur Íslandsmeistari í borðtennis ef eg hefði ekki alltaf verið að dandalast í Hamragili? Afródansari? frægur sjónvarpskokkur? gervinaglameistari? Hmmm, hér koma myndir af syni móður með leynda hæfileika: